Izložba “Milankovićev kanon osunčavanja Zemlje” otvorena je danas u Izložbenom paviljonu i holu Centralne zgrade Univerziteta u Novom Sadu.
Koautor izložbe Aleksandar Petrović rekao je da izložba predstavlja Milankovićeva dostignuća, za koja kaže da su najveći domet do kojeg civilizacija može da dođe.
– Milanković je uspeo da otkrije sklad između onoga što se dešava na nebu i onoga što se dešava na Zemlji – izjavio je Petrović i dodao da je Milanković bio nesavremeni mislilac koji se nije priključivao naučnim trendovima, već je čitav život pisao jednu knjigu.
– Po današnjim kriterijumima, on ne bi ni bio priznat kao naučnik. Ali, u nauci na prvom mestu mora da bude kvalitet a ne kvantitet – istakao je Petrović.
Milutin Milanković (1879-1958) bio je srpski matematičar, astronom, klimatolog, geofizičar, građevinski inženjer, redovni profesor nebeske mehanike na Univerzitetu u Beogradu i popularizator nauke.
Bio je prvi srpski doktor tehničkih nauka i najcitiraniji srpski naučnik svih vremena, pionir u raketnom inženjerstvu, potpredsednik SANU u tri mandata, direktor Astronomske opservatorije u Beogradu, član i reosnivač Komisije 7 za nebesku mehaniku Međunarodne astronomske unije.
Milanković je dao dva fundamentalna doprinosa nauci. Prvi doprinos je “Kanon osunčavanja Zemlje” koji karakteriše sve planete Sunčevog sistema, a drugi je teorijsko objašnjenje Zemljinih dugotrajnih klimatskih promena uzrokovanih astronomskim promenama njenog položaja u odnosu na Sunce, danas poznato kao Milankovićevi ciklusi.
Milankovićevi ciklusi objašnjavaju pojavu ledenih doba tokom geološke prošlosti Zemlje, kao i klimatske promene na Zemlji koje se mogu očekivati u budućnosti.
Izložba će biti otvorena do 30. juna.
Izvor: Tanjug; FoNet
Foto: Ilustracija
