“Beogradska filharmonija, Beri Daglas i maestro Vladimir Kulenović sasuli su na publiku lavu muzike koja je ispunila sve pukotine našeg emotivnog bića. Otisak te muzičke lave, ostaće zauvek u nama kao spomenik sećanja na ovo uzbudljivo veče”, napisala je na svom Fejsbuk profilu, muzička urednica Radio Novog Sada, Jovanka Beba Stepanović, ocenjujući sedmu večer festivala Nomus, za koju je bio zakazan koncert čuvenog irskog pijaniste Daglasa i Beogradske filharmonije, pod maestralnom dirigentskom upravom, ambicioznog i nadahnutog, Vladimira Kulenovića.
Neuobičajeno programski upriličen koncert je podrazumevao izvođenje “Uvertire, op.43” iz Betovenovog baleta “Prometejeva stvorenja”, te Čajkovskovljevu “Fantaziju za klavir i orkestar u G duru-op.56”, koja uz tri Pjotrova klavirska koncerta zaokružuje kompozitorov opus za klavir i orkestar. Tokom prvih godina od nastanka (1884), delo je izvođeno puno puta, da bi potom,bilo potpuno isključeno sa koncertnog repertoara. Svoj “revival”, odnosno renesansu, doživljava nanovo, na kraju 20. stoleća i danas se, probitačno, nalazi na repertoaru određenog broja pijanista. Međ’ kojima je očigledno i umetnički direktor ansambla “Irska kamerata” i Festivala “Klandboj”, Beri Daglas, koji se sinoć pred nomusterijanskom publikom, prepustio muziciranju sa filharmoničarima, u punoj punini svog irskog, pomalo gorštačkog temperamenta, što u auditorijuma nije prošlo nezapaženo i sa velikim simpatijama.
Drugi deo koncerta protekao je u izvođenju zahtevne, obimne, šestostavne simfonijske poeme, “Život junaka”, Riharda Štrausa, koja je u najsmelijem maniru “heroizma” inih vrsta, te i muzikološkog, “prošetala” Nomusterijance kroz: “Junaka”, “Junakove neprijatelje”, “Junakovog partnera”, “Junaka u borbi”, “Junakova mirovna dela”, te “Junakovo povlačenje iz sveta i završetak” (stavovi dela!) i u kojem su beogradski filharmoničari, po “enti put” pokazali zašto ih se drži za jedan od najboljih regionalnih orkestara “koji gleda samo napred” (Washington post).
Iako krckajući u zadovoljstvu, predzadnje veče ovogodišnjeg Nomusa, njegovi “stalni” rezidenti, za 2016. godinu, i sinoć behu “nazočni”, a međ’ njima prepoznasmo i: zubare Borislava i Tinu Burić; bivšeg nam ambasadora u Portugalu i kadgodnjeg sekretara Ministarstva ino-dela; Mirka Stefanovića sa suprugom Ljiljom; pijanistkinju, Ritu Kinku; dr Smilju i Ratimira Doroške; arhitekte Gordanu Đilas i Vladu Rakića; mr Ivanu Vasiljević; slikare Nadu Đurović i Gigu Đuragića; Ružu Subotić; Biljanu Jaramaz i Aljošu Boruša; teatrologa Miroslava Radonjića; terapeutkinju, Sandru Ćehu; Branu Kovačević; kultur delatnike Jasminu Gradinac i Ismeta Atića; sopranistkinju, dr Agotu Kovač Vitkay; Bogdana Đakovića; Alana Frejžera; Rozaliju Sel Pilić; Miroslava Stajića i farmaceutkinju, Vanju Tatomirov i druge…
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: Srđan Doroški
